[nawrocki]

(27-08-2017, 15:15)Snuffer napisał(a): Crov, nie widziałem jeszcze Death Note ale to brzmi identycznie jak scena z restauracji z The Guest z granatami - tam też w tle jest pełne patosu wycie o miłości, bohater z poważną, smutną miną atakuje, a ja nie rozumiem jak można nie widzieć zamysłu stojącego za tym. 

Tylko, że tutaj to kompletnie nie działa i wydaje się być od czapy. Zwłaszcza, że ci bohaterowie są tak kartonowi, że osadzenie ich w jakiejkolwiek konwencji - prześmiewczej czy nie - nic nie dodaje.

Zresztą, retro styl Wingarda średnio się sprawdza w przypadku tej konkretnej historii. Ten ejtisowy feel jest spoko, ale o ile w przypadku takiej fabuły jak The Guest sprawdził się znakomicie, tak przy mangowej adaptacji, takiej jak tutaj, wywołuje ostry dysonans, w najlepszym wypadku wzruszenie ramion.

Poza tym, stylizacja stylizacją, ale ten film wypierdala się przede wszystkim na scenariuszu. Nie ma tutaj bohaterów, którymi warto by się przejąć, nie ma żadnego konfliktu, ciekawego pojedynku, wciągającego śledztwa, nie ma rytmu, nie ma emocji, kult, jaki rośnie wokół Kiry, to kwestia dosłownie 10 minut i już wpada L, akcja niby cały czas gna do przodu, ale nie dzieje się nic ciekawego, historia sprawia wrażenie mocno pociętej. Owszem, fajnie sobie przygrywa Ross, fajnie jeżdzi kamerka, ale niestety nie są w stanie przykryć jak bardzo niedopracowana i miałka jest ta fabuła. Idealnie tutaj pasuje stare filmowe porzekadło - z dobrego scenariusza da się zrobić zły film, ale ze złego nie zrobi się dobrego filmu.